هریک از شما در وجودتان خورشیدی دارید که طلوع وغروب دارد گرما وانرزی ونور میبخشد ویخ وجود دیگران را ذوب میکند وآنان را به حرکت وتلاش تشویق میکند.

گاهی در گذر زمان این خورشید دچار گرفتگی میشود ویک پدیده نویی از آن متبلور میگردد که نظر همه را بخود متوجه میکندخورشید وجود شما در عرصه حیات انسانی کارستان میکند

 تا جایی که جهان طبیعت را متوجه خود میسازد گاهی تابش نور شما در شعاع کلمات مقدس وطیبه ای به کهکشانهای جاودانگی عروج میکندوزندگی وحیات انسانی را به کمال احسن میرساند

 .ریزش ها ورویش ها را ساماندهی میکند.واین ها پیش در آمد سخنم بود که من بوضوح این تبلور را در کلام امام خمینی ورهبر فرزانه امان. خورشید کمال در جهان انسانیت مشاهده نمودم خورشیدی که ظلمت  وذلت را می زداید واقیانوس پر تلاطم انسانی را از طغیان سرکشی به آرامش فرامیخواند